De kleren van de Zonnekoning

• Op momenten van overproductie – bijvoorbeeld op een heldere middag in mei – daalt de stroomprijs soms tot nul of zelfs negatief.
• Gebruikers worden aangemoedigd om dan zoveel mogelijk te verbruiken.
• Maar wie effectief meerdere toestellen tegelijk inschakelt, verhoogt z’n piekverbruik.
• En net dat piekverbruik bepaalt het capaciteitstarief op je energiefactuur.

Resultaat? Je volgt het advies op, doet wat technisch wenselijk is voor het net, en krijgt… op het eind een hogere capaciteitskost (dus factuur). Wie niets doet, betaalt minder.
Dat is gewoon niet logisch.

Dat het capaciteitstarief meebeweegt met de realiteit van het net.
Op momenten van structurele overproductie zou dat tarief gewoon op nul moeten staan. Dan geef je mensen een duwtje in de rug in plaats van een tik op de vingers.

“Zonneklaar” dus?  Wel, dit idee vragen wij al jaren (we noemen dit een dynamische time of use), maar :  dit gaat over een “tariefmethodologie” : en de enige die hierover kan en mag beslissen is de Vlaamse Energie Regulator VNR.

We zouden al tevreden zijn, met een “statische” time of use : een systeem waarbij capaciteitstarief in vaste blokken per dag worden ingedeeld (evt seizoensgebonden) : wanneer is er minder verbruik maar toch veel productie dan is het capaciteitstarief lager en omgekeerd.

Wij dringen verder aan.