Samen met een Roemeense en een Keniaanse collega was ik co-rapporteur (= medeopsteller en verslaggever) van de resolutie van de commissie Duurzame Ontwikkeling van de Interparlementaire Unie met als opschrift “Mainstreaming digitalization and the circular economy to achieve the SDGs, particularly responsible consumption and production”.

In de resolutie wordt er een lans gebroken voor de circulaire economie en voor digitalisering en worden de beide (r)evoluties met elkaar verbonden. Zo heeft digitalisering heeft een gigantisch potentieel om de circulaire economie te versterken en tegelijkertijd zouden de circulaire economie en duurzaamheid centraal moeten staan van de digitalisering. Daarnaast  bestaan er een aantal gemeenschappelijke technologieën die de circulaire economie en digitalisering met elkaar verbinden: het internet of things, artificiële intelligentie, big data, 3D-printing, augmented reality en blockchain.

De indieners van de tekst leggen uit hoe beide evoluties kunnen bijdragen tot het verwezenlijken van de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (“Sustainable Development Goals”, “SDG”) van de Verenigde Naties, in het bijzonder van doelstelling 12 (duurzame consumptie en productiemethodes). De circulaire economie vormt een “systemische” benadering voor economische ontwikkeling die samenwerking en innovatie stimuleert en zo helpt nadenken over de manier waarop producten worden gemaakt en gebruikt. Dankzij efficiënt management heeft men minder materiaal nodig, is er minder afval en minder uitstoot van broeikasgassen.

Verder wordt er benadrukt dat de pandemie de digitale revolutie enkel maar versneld heeft. De indieners van de tekst pleiten ervoor om SDG 12 in alle post-Covid-19-herstelplannen op te nemen en gebruik te maken van de circulaire economie en digitalisering als mogelijke hefbomen.

Via de aanbevelingen wil men parlementen stimuleren om prioriteit te verlenen aan de circulaire economie en digitalisering in het kader van het wetgevend werk, bij de parlementaire controle en bij de begrotingswerkzaamheden. Hierbij wordt o.m. gedacht aan een geschikt wetgevend kader, financiële en economische incentives, het aanmoedigen van recycleren en duurzame openbare aanbestedingen, circulaire oplossingen voor toeristische sector, het stimuleren van research en innovatie, enz.

Wij benadrukken dat voor de digitalisering en circulaire economie ambitie, politieke wil en een fundamenteel gewijzigde visie nodig is die verder gaat dan de standaard politieke agenda’s. We onderstrepen dat er nood is aan een geïntegreerde nationale aanpak met alle actoren evenals aan een versterkte internationale samenwerking.

In de tekst werd reeds ruim rekening gehouden met de inherente risico’s, waaronder de vergroting van de digitale kloof, nadelen voor kwetsbare groepen, privacyproblemen, genderkwesties,… Hoe dan ook ben ik van mening dat de risico’s niet opwegen tegen het enorme potentieel, maar dankzij de 88 amendementen van veel verschillende landen werd de resolutie ter zake nog verfijnd en werd een algemene consensus bereikt. Slechts 2 van de 179 lidstaten drukten uiteindelijk voorbehoud uit bij enkele paragrafen van de resolutie die op 27 mei 2021 door de IPU definitief werd aangenomen.